Eettentoonstellingen in Brussel en Antwerpen

Ooooo wat heb ik hier lang niet geschreven! Allerlei excuses: ik verhuisde terug naar Amsterdam, maakte mijn scriptie af, moest nog een paar keer heen en weer naar Brussel en begon daarnaast meteen full-time aan een supergave freelanceklus. Maar nu ben ik terug! En wel met twee hele leuke tips, mocht je binnenkort in België zijn. In Brussel is een heus voedselmuseum en in het MAS in Antwerpen is nu een tentoonstelling over eten. Dus lees snel verder!

Eerst Brussel. In een buitenwijk van de stad staat het Brussels Museum van de Molen en de Voeding. Daar kan je tot eind augustus van alles leren over de geschiedenis van ijs. Roomijs, sorbet, softijs, waterijs, alles komt voorbij. Van de sneeuwputten die Alexander de Grote liet aanleggen tijdens het beleg van de stad Petra, vormen voor ijs (van asperges tot vissen), ijskelders uit de 19e eeuw (zie afbeelding hieronder) tot Italiaanse ijsverkopers in Brussel en de uitvinding van het ijswafeltje.

Het museum is verstopt, klein en lief. Om de molen is een tuin vol kruiden en bloemen. We vonden zelfs een vijgenboom! En mocht je nou na afloop heel veel zin hebben gekregen in ijs (net als wij), ga dan naar Cocozza in Schaerbeek. In de tentoonstelling zagen we dat deze ijswinkel een van de eerste in de stad was en nog steeds bestaat. Het is zo’n twintig minuten lopen van het museum en ik at er vreselijk lekker sinaasappel-oranjebloesemijs.

Dan door naar Antwerpen! In het Museum aan de Stroom kan je een interessante tentoonstelling zien over de relatie eten en de stad (Antwerpen dus, in dit geval). Met flinke invloed van het boek Hungry City van Carolyn Steel vertelt de tentoonstelling over de impact die voedsel op onze steden heeft gehad (straatnamen, inrichting van straten en pleinen) en nog steeds heeft.

Het viel me op dat de voedselgeschiedenis van Antwerpen heel erg lijkt op die van Amsterdam. In beide steden begonnen de voedselproductie in de stad, maar moest er al gauw vanuit buiten eten ingevoerd worden. Zowel Antwerpen als Amsterdam waren belangrijke handelscentra en dat zie je terug in voorwerpen en afbeeldingen in de tentoonstelling. Suikerbroden (de vorm waarin suiker werd vervoerd; naar Antwerpen vooral vanuit de middellandse zee, naar Amsterdam later uit Suriname), prenten van de slavenplantages ver weg en van suikerfabriekjes in de stad zelf.

Verder zie je eten in hedendaags Antwerpen, met interviews van winkeliers uit alle windstreken. Na uitleg over productie, handel en consumptie, was er ook aandacht voor afval. Verschillende soorten toiletten werden getoond en de inhoud van beerputten (geen zorgen, er is alleen nog eetgerei te zien), zoals deze van een rijke Portugese familie in de tweede helft van de 17e eeuw.

Op het laatst werden er kritische vragen gesteld over de toekomst van eten en werden een aantal projecten genoemd die oplossingen proberen te vinden. Urban farming en insecten eten, maar ook een oproep dat de mensen kleiner moeten zijn en zo minder hoeven te consumeren (hoe krijg je dát nou voor elkaar?).

Dus. Dagje Brussel of Antwerpen? Leer meer over eten en duik dan de stad in om alles in praktijk te brengen.